Op dit moment ben ik begonnen in het boek van Gabor Maté, Wanneer je lichaam nee zegt en de volgende alinea uit het boek trof mij:

’ Hoe gespecialiseerder artsen worden, des te meer zij weten over een lichaamsdeel of orgaan, des te minder zij doorgaans begrijpen van de mens in wie dat lichaamsdeel of orgaan zich bevindt.’

Daar wil ik m.i.dan nog aan toevoegen dat onze huisartsen negen minuten per consult hebben en dat zij gebonden zijn aan behandelingsprotocollen.

Wat meestal niet erkend en herkend wordt is dat de uniciteit van de mens maakt, dat ondanks het feit dat er overeenkomsten in een klachtenpatroon zijn, de beleving en uiting van deze klachten verschillend kunnen zijn. 

Dus dat er bijvoorbeeld bij chronisch Lyme of Long-covid niet altijd een eenduidige behandeling mogelijk is. Dan is het heel belangrijk dat de mens in zijn totaliteit gezien en behandeld wordt.

Om regulier een diagnose te stellen is er een norm afgesproken aan welke voorwaarden de symptomen van de patiënt moeten voldoen.

Hier wordt dan een behandelingsprotocol op afgestemd. 

Maar stel nou dat je, net als ik, overtuigd ben van het zelf-genezend vermogen van ons lichaam en dat dit door het creëren van bewustzijn middels gesprekken, een verandering van leefstijl en behandeling met natuurlijke middelen ondersteund kan worden dan is dat toch prachtig?